روزهایی داشتیم که بسیار دلتنگشانم!
کلاس یکی از درس های عمومی بود و ما همچنان بی حوصله و کم طاقت و منتظر پایان کلاس تنها کاری که می کردیم نامه نگاری روی کاغذهای باطله بود ...
نوشتم: می خواهم سیگاری بگیرانم، می خواهم یک لحظه به این لحظه بیندیشم...
دوستم نوشت: خاک بر سرت بدبخت
و من اکنون همان خاک بر سر بدبختم.... * :)
*اگر سیگار را همان بدبختی بدانیم
- حسنا
- دیر آمدی موسی! دوره ی اعجازها گذشته است عصایت را به چارلی چاپلین هدیه کن که کمی بخندیم "شمس لنگرودی"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر